Skip to content

Έκπληκτοι παρακολουθούμε τα γεγονότα και πραγματικά δεν ξέρουμε από που θα μας έρθει η επόμενη θλιβερή ανατροπή… Να αισθανόμαστε όμως ακόμη και μέσα στο Κοινοβούλιο ανοχύρωτοι αυτό μας ξεπερνά .. Οι ομιλία του Βολοντίμιρ Ζελένσκι ξέβρασε πολλά και σοβαρά θέματα τόσο για την Ελλάδα όσο και για την Κύπρο…

Η μη αναφορά του Β. Ζελένσκι κατά την διάρκεια της ομιλίας του στο Ελληνικό Κοινοβούλιο στην Τουρκική εισβολή ήταν το ένα σκέλος της δυσάρεστης διαπίστωσης που μας έφερε αντιμέτωπους με την πραγματικότητα καταρρίπτοντας και τους πλέον αισιόδοξους ισχυρισμούς ..

Το επόμενο βήμα όμως ήταν το κερασάκι σε μία «φιέστα» χωρίς πραγματικό και ουσιαστικό προγραμματισμό με προχειρότητα μόνο και μόνο για να είμαστε αρεστοί, κάτι που θορύβησε το λαό και προκάλεσε παρά πολλά ερωτηματικά…

Όταν προβλήθηκε βίντεο με δήθεν, Έλληνες ομογενείς πολεμιστές εκ των οποίων ο ένας μάλιστα όπως ο ίδιο δήλωσε ήταν μαχητής του Τάγματος του Αζόφ δεν πιστεύαμε στα μάτια και τα αυτιά μας γι’ αυτό που αντικρίσαμε μέσα στον Ναό της Ελληνικής Δημοκρατίας….

Θυελλώδεις ήταν οι αντιδράσεις με την Ελληνική πλευρά να αισθάνεται την κατάσταση να ξεφεύγει από τα χέρια  της αφού η Κυβέρνηση έκανε λόγο για ένα βίντεο που δόθηκε τα τελευταία λεπτά χωρίς να υπάρχει η δυνατότητα να είναι ενήμεροι για το περιεχόμενο του..

Τα κόμματα της αντιπολίτευσης να επιτίθενται κάνοντας λόγο για αμέλεια και προχειρότητα ως προς τους χειρισμούς ενώ κάποιες φωνές έκαναν λόγο ακόμη και για προβοκάτσια από την πλευρά της Ουκρανικής πλευράς αφού είναι γνωστές οι  φιλοτουρκικές της θέσεις…

Ο λαός αποσβολωμένος ανήμπορος να αντιδράσει παρακολουθούσε τα γεγονότα στην Ελλάδα και στην Κύπρο και αισθανόταν προδομένος και χωρίς αλληλέγγυα συμπεριφορά.

Εμείς βιαστήκαμε και σπεύσαμε να υπερβάλουμε εαυτόν  και εμφανιστήκαμε βασιλικότεροι  του Βασιλέως ενώ δεν είδαμε ούτε τον ελάχιστο σεβασμό μέσα από αυτή την προσπάθεια.  Αντίθετα έρχεται στη σκέψη μας αυτό που ο λαός πολύ σοφά λέει «Στερνή μου γνώση να σε είχα πρώτα»…

Υπήρξαν όμως και φωνές του τύπου ότι σε ένα πόλεμο δεν μπορεί να περιθωριοποιήσεις κανέναν όπως το ακροδεξιό τάγμα Αζόφ όμως εμείς δεν ερωτηθήκαμε για το πως θα αντιμετωπίσουμε καταστάσεις βρεθήκαμε προ εκπλήξεως.

Ακόμη και αν θελήσουμε να δούμε την διευρυμένη άποψη σίγουρα θα σκοντάψουμε πάνω στους υγειονομικούς που λόγω του πολέμου της πανδημίας βρίσκονται μακριά από τις εργασίες τους…

Πάντα υπάρχουν θέσεις, αντιθέσεις και συνθέσεις και κάπως έτσι θα σκέφτηκαν και οι Γάλλοι και έφεραν το ακροδεξιό κόμμα της Μαρίν Λεπέν μία ανάσα από το Ελιζέ με το Μακρόν να ανησυχεί για την έκβαση του  δεύτερου γύρου…

Ποτέ δεν ξέρει κανείς την επόμενη μέρα… ιδιαίτερα σήμερα … Οι αγώνες μας για την ελευθερία μας έδωσαν την ευκαιρία να σχεδιάζουμε την πορεία μας που τις περισσότερες φορές δεν είχε άμεσους και ουσιαστικούς συμπαραστάτες πέρα από τις κατά καιρούς υποσχέσεις…

«Ελευθερία η Θάνατος» είπαμε για να αποτινάξουμε τον Οθωμανικό ζυγό και το επανέλαβε ο κ Ζελένσι μέσα στην Ελληνική Βουλή.. Ζήτησε ίδρυση νέας«Φιλικής Εταιρείας» που να υποστηρίξει τα συμφέροντά του..

Μόνο αυτά απ’ ότι φάνηκε όμως αφού παραμέρισε τα δικά μας συμφέροντα προκλητικά και χωρίς σεβασμό.Εισβολείς είναι και οι Τούρκου όπως και οι Ρώσοι όπως και ο ίδιος με έναν ιδιότυπο χειρισμό για το Ελληνικό Κοινοβούλιο με την προβολή ενός βίντεο με μια υπεροψία που του δίνει η προβολή μέσω των καταστάσεων και με ένα δίκιο που μόνο η ιστορία θα το κρίνει…

Η χειμαρρώδης αντίδραση η οποία προέκυψε στη χώρα μας από την παρουσία του αγωνιστή του ακροδεξιού Τάγματος Αζόφ θόλωσε πολύ το τοπίο και είχε σαν αποτέλεσμα  απάντηση από την Ουκρανική Πρεσβεία η οποία ανέφερε ως «Ρωσική προπαγάνδα ότι το Τάγμα Αζόφ είναι παραστρατιωτική μονάδα»..

Σαν να μην έφτανε αυτό το απόγευμα της ίδιας μέρας ακολούθησε η προγραμματισμένη ομιλία του Β. Ζελένσκι στην Κύπρο όπου και εκεί όχι μόνο δεν ανέφερε τίποτε για την Τουρκική εισβολή στην Κύπρο αλλά όταν η Πρόεδρος της Κυπριακής Βουλής αναφέρθηκε στις τουρκικές θηριωδίες το 1974 «έπεσε» η σύνδεση Ζελένσκι κάτι το οποίο ήταν αρκετά δυσάρεστο σαν εξέλιξη.

Η Ουκρανική πλευρά απέδωσε το γεγονός σε τεχνικό πρόβλημα μετά την ένταση που προκλήθηκε..

Αξίζει να αναφέρουμε ότι το ίδιο βίντεο το οποίο προβλήθηκε στην Ελληνική Βουλή οι Ουκρανοί είχαν την πρόθεση να προβάλουν και στην Κυπριακή Βουλή κάτι όμως που δεν τους επετράπη αφού οι Κύπριοι αδελφοί μας τουλάχιστον είχαν προλάβει να δουν τι προηγήθηκε στην Ελλάδα και δεν το δέχθηκαν…

Δυσαρεστημένος από τις εξελίξεις εμφανίστηκε ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας κ. Ν. Αναστασιάδης ο οποίος είπε ότι:

«Δεν ήταν αυτό που περιμέναμε σήμερα. Αναμέναμε να ακούσουμε αυτά που υποφέρει ο ουκρανικός λαός τώρα αλλά τα ίδια είχαμε υποφέρει το 1974. Μας ενοχλεί το γεγονός ότι δεν  υπήρξε η οποιαδήποτε αναφορά. Οι αρχές δικαίου δεν διακρίνουν μεταξύ κρατών και παραβιάζονται τα δικαιώματα των μεν αλλά αγνοούνται τα δικαιώματα των άλλων.

Αυτό που εμείς πράξαμε είναι προς τη διεθνή νομιμότητα καθήκον μας. Αν υπάρχουν άλλοι με ελαστικότερες συνειδήσεις ή μπορεί να ανεχθούν ανάλογες πράξεις αρκεί να μην επηρεάζονται οι ίδιοι αυτό είναι παντελώς ξένο από τις αρχές που διέπει μία ευρωπαϊκή χώρα και ιδιαίτερα μία χώρα που βίωσε και βιώνει ακόμη μέχρι και σήμερα τα δεινά μία εισβολής που στήθηκε και αιτιολογήθηκε πάνω στα ίδια ακριβώς επιχειρήματα και πάνω στα ίδια δυστυχώς, ανύπαρκτα γεγονότα».

Η έντονη δυσαρέσκεια οδήγησε σε απάντηση το ΥΠΕΞ της Ουκρανίας  το οποίο αναφέρει ότι υπήρξε προσπάθεια επανασύνδεσης ώστε να απαντήσει ο Πρόεδρος αλλά δεν τα κατάφεραν. Τονίστηκε ότι ο Ζελένσκι θα τοποθετηθεί γραπτώς και θα αποστείλει τις θέσεις του στη Λευκωσία.

Διπλωματικές  πηγές του Κιέβου  ανέφεραν πως η Ουκρανία έχει στηρίξει  και έχει υιοθετήσει όλα τα ψηφίσματα του ΟΗΕ για το Κυπριακό και ως εκ τούτου δεν τίθεται θέμα μη αναγνώρισης των όσων έχει βιώσει η Κύπρος από την τουρκική εισβολή…

Όπως και να έχει όμως το πράγμα υπήρξε ανώμαλη η προσγείωση της Αθήνας και της Λευκωσίας και όσοι κρατούσαν μεγάλο καλάθι ως προς τις προσδοκίες τους κακώς το έκαναν αφού η εικόνα και τα όσα δυστυχώς ζήσαμε μας προϊδεάζουν μάλλον αρνητικά γι’ αυτά που έρχονται από τους συμμάχους μας…

 

Γράφει

η Χριστίνα Μπίζα