Skip to content

Η είδηση είναι εξαιρετικά σοβαρή, αν και πέρασε μάλλον υποτονικά, μέσα στο ντόρο των υποκλοπών του πολέμου στην Ουκρανία και των συνεχόμενων γυναικοκτονιών. Σύμφωνα με την ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδας ΕΘΝΟΣ, οι εξαιρετικά θερμές και ξηρές συνθήκες συνέχισαν να ταλαιπωρούν τμήματα της Δυτικής Ευρώπης, συμπεριλαμβανομένης της Βρετανίας.  Οι υψηλές θερμοκρασίες ακολουθούν τον ξηρότερο Ιούλιο στην Αγγλία από το 1935. Η Υπηρεσία Περιβάλλοντος έχει κηρύξει συνθήκες ξηρασίας σε οκτώ περιοχές στα νότια και ανατολικά. Στην κεντρική, νότια και ανατολική Αγγλία, οι ροές των ποταμών προβλέπεται να παραμείνουν εξαιρετικά χαμηλές τουλάχιστον μέχρι τον Οκτώβριο, ενώ πολλά μακροπρόθεσμα εποχικά καιρικά μοντέλα δείχνουν ότι θα επικρατήσουν ξηρότερες από τις κανονικές συνθήκες σε μεγάλο μέρος του νότου και της ανατολής κατά τη διάρκεια του φθινοπώρου, σύμφωνα με την εφημερίδα Guardian.

Οι συνθήκες σε άλλα μέρη της Ευρώπης έχουν γίνει ακόμη πιο σοβαρές. Σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό Παρατηρητήριο Ξηρασίας, το 47% της ΕΕ βρίσκεται υπό συνθήκες προειδοποίησης για ξηρασία, με βάση τα δεδομένα από τα τέλη Ιουλίου, ενώ το 15% παρουσιάζει σοβαρή έλλειψη νερού. Στη Γαλλία, πολλές πόλεις έχουν έλλειψη πόσιμου νερού, ενώ τα επίπεδα νερού στον Ρήνο στη Γερμανία είναι τόσο χαμηλά που η βασική ναυσιπλοΐα έχει διαταραχθεί σοβαρά. Τα επίπεδα νερού είναι επίσης εξαιρετικά χαμηλά σε μεγάλα τμήματα του ποταμού Πάδου στην Ιταλία. Οι ακραίες θερμοκρασίες ακολουθούν τον θερμότερο Ιούλιο που έχει καταγραφεί ποτέ στην Ισπανία, με μέση θερμοκρασία 25,6 βαθμών. Εν τω μεταξύ, ο θαλάσσιος πάγος της Ανταρκτικής τον Ιούλιο ήταν ο χαμηλότερος που έχει καταγραφεί από τότε που άρχισε η δορυφορική παρακολούθηση πριν από 44 χρόνια, σύμφωνα με την Υπηρεσία Κλιματικής Αλλαγής Copernicus. Η έκταση των πάγων έφθασε τα 15,3 εκατ. τετραγωνικά χιλιόμετρα, 7% κάτω από τον μέσο όρο της περιόδου 1991-2020 και ακολουθεί ένα ρεκόρ χαμηλής έκτασης τον Ιούνιο. Οι θερμοκρασίες σε μεγάλο μέρος της ηπείρου μεταξύ Μαΐου και Ιουλίου ήταν υψηλότερες από τις κανονικές, με τη Θάλασσα Weddell να βρίσκεται 3 έως 7 βαθμούς πάνω από το μέσο όρο.

Η κατάσταση αυτή ενέχει τον κίνδυνο ερημοποίησης μεγάλων τμημάτων των μέχρι τώρα εδαφών με χλωρίδα. Η ερημοποίηση αποτελεί συνάρτηση πολλών παραγόντων με κυριότερους τη διάβρωση των εδαφών, ιδίως όπου δεν υπάρχει βλάστηση για να συγκρατήσει τα νερά των βροχοπτώσεων, και τη μη ορθολογική διαχείριση του νερού μέσω της υπερεκμετάλλευσης και της υποβάθμισης των υπογείων υδάτων. Έχει ως συνέπειες την ανυπολόγιστη απώλεια στο γεωργικό και κτηνοτροφικό εισόδημα και τη ραγδαία χειροτέρευση του περιβάλλοντος και της ποιότητας ζωής. Η μετατροπή των εύφορων εδαφών σε έρημο πλήττει σοβαρά πάνω από 100 χώρες στον κόσμο. Προκαλεί εξάντληση των διαθέσιμων αποθεμάτων νερού, διάβρωση και κατολίσθηση των εδαφών, καθώς και πλημμύρες. Γι’ αυτό το λόγο, 200 χώρες από όλες τις ηπείρους του πλανήτη, συντονίζουν της ενέργειές τους για την καταπολέμηση του φαινομένου, μέσω του ΟΗΕ.

Το φαινόμενο αυτό έχει ολέθριες επιπτώσεις στις περιοχές τις οποίες πλήττει. Η απώλεια της γονιμότητας του εδάφους καταλήγει σε μείωση της παραγωγής, εγκατάλειψη της γης και μετανάστευση των ανθρώπων. Πρόσφατες μελέτες έδειξαν ότι περίπου το 30% της χώρας βρίσκεται σε μεγάλο κίνδυνο ερημοποίησης, ενώ ένα άλλο 35% σε μέτριο κίνδυνο. Σε μεγάλο κίνδυνο ερημοποίησης βρίσκεται κυρίως η Θεσσαλία, η ανατολική Στερεά, η Εύβοια, τα νησιά του Αιγαίου, η ανατολική Πελοπόννησος και τμήμα της Μακεδονίας. Αν αναζητούσαμε τους υπεύθυνους της εξάπλωσης του επικίνδυνου αυτού φαινομένου, θα εντοπίζαμε πολλές και διαφορετικές παραμέτρους. Μερικές είναι φυσικές (έντονες βροχοπτώσεις, ξηρασίες), άλλες σχετίζονται άμεσα με τις ανθρώπινες δραστηριότητες(λανθασμένες γεωργικές πρακτικές, υπερβολική χρήση νερού κατά την άρδευση, ρύπανση από λιπάσματα και φυτοφάρμακα, μονοκαλλιέργειες, υπερβόσκηση, καταστροφή δασών, οικοδόμηση περιοχών, υπερβολική κατανάλωση νερού). Όλες αυτές οι δραστηριότητες οδηγούν στην αύξηση της διάβρωσης του εδάφους και την αδυναμία συγκράτησης αξιόλογης χλωρίδας.

Σύμφωνα με τα στοιχεία του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης, μέσα στην επόμενη εικοσαετία κινδυνεύει με ερημοποίηση το 50% των αγροτικών εκτάσεων στη χώρα. Η Ελλάδα αναμένεται να αντιμετωπίσει οξύ πρόβλημα ξηρασίας, ως βασική εκδήλωση της κλιματικής αλλαγής. Θα υπάρχουν μεγάλες ξηρές περίοδοι, αλλά και διαστήματα έντονων βροχοπτώσεων και πλημμυρικών φαινομένων.

Λόγω της παρατεταμένης ξηρασίας θα αυξηθεί και ο κίνδυνος πυρκαγιάς κατά 15-20 ημέρες το χρόνο, γεγονός που θα επιτείνει περαιτέρω το πρόβλημα της ερημοποίησης. Αυτή η εικόνα πρέπει να αλλάξει. Είναι χρέος όλων μας να κρατήσουμε τη γη μας ζωντανή! Οι ανθρώπινες παρεμβάσεις στο περιβάλλον, η ανεξέλεγκτη χρήση χημικών προϊόντων και φυτοφαρμάκων στην αγροτική παραγωγή, επιτείνουν το πρόβλημα και είναι απόλυτη ανάγκη να ληφθούν μέτρα. Οι επιστήμονες όλων των σχετικών ειδικοτήτων οφείλουν να εισηγηθούν πολιτικές και μέτρα για την αντιμετώπιση του ζητήματος. Οι αρμόδιοι πολιτικοί οφείλουν να τους ακούσουν. Αν θέλουν να προσφέρουν κάτι στον τόπο!