Με μια εκδήλωση αφιερωμένη στην ψυχική υγεία των ατόμων με αναπηρία κατά τη μετάβασή τους από την παιδική και εφηβική ηλικία στην ενηλικίωση τίμησε την παγκόσμια ημέρα ατόμων με αναπηρία ο σύλλογος γονέων, κηδεμόνων και φίλων ατόμων με αναπηρία «αγκαλιά». Η εκδήλωσε έλαβε χώρα στην αίθουσα του εργατικού κέντρου Άρτας, το Σάββατο 7/12/2024, στις 7 μ.μ. και τελούσε υπό την αιγίδα του Ιατρικού Συλλόγου Άρτας. Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Άρτης, κ.κ. Καλλίνικος, ο βουλευτής Άρτας, Γιώργος Στύλιος, η Θεματική Αντιπεριφερειάρχις Περιφέρειας Ηπείρου, Αναστασία Σίμου-Τάσιου, ο δήμαρχος Γεωργίου Καραϊσκάκη, Περικλής Μίγδος, ο πρόεδρος του Συλλόγου «Αγία Θεοδώρα», Χαράλαμπος Μπίζας, η πρόεδρος του Συλλόγου Τυφλών «Ελπίδα», Γλυκερία Παππά, εκπρόσωποι του τοπικού παραρτήματος του Ερυθρού Σταυρού και πλήθος κόσμου, όχι μόνον ατόμων με αναπηρία και γονέων τους, αλλά και συνανθρώπων μας που προβληματίζονται και συμπαραστέκονται στα προβλήματα των ατόμων με αναπηρία. Όπως ανέφεραν οι διοργανωτές, η εκδήλωση ήταν αφιερωμένη στην οργάνωση «Γυναίκες της Ευρώπης» (Association Femmes d’ Europe), η οποία προσέφερε ένα γενναιόδωρο ποσό για την κάλυψη αναγκών του Συλλόγου «αγκαλιά».
Κεντρική ομιλήτρια στην εκδήλωση επρόκειτο να είναι η έγκριτη ψυχίατρος, ψυχοδυναμική ψυχοθεραπεύτρια και ψυχαναλύτρια ομάδος, κα Μαρτίνα Μπρίτσα, η οποία, όμως, λόγω ξαφνικής ασθένειας δεν μπόρεσε να παραστεί και να παρουσιάσει την εισήγησή της. Απέστειλε, ωστόσο, στους διοργανωτές μεστό και περιεκτικότατο χαιρετισμό, όπου συνοψίζονται τα γενικά προβλήματα της μετάβασης των ατόμων με αυτισμό και διανοητικές αναπηρίες στην ενηλικίωση. Η κα Μπρίτσα, στο χαιρετισμό αυτόν, επισημαίνει ότι η λέξη «αγκαλιά» στην ψυχανάλυση ταυτίζεται με την αποδοχή, την ενθάρρυνση, την αγάπη, την πλαισίωση, την εμπιστοσύνη και την ασφάλεια, στοιχεία κομβικά για την ψυχολογική εξέλιξη του ατόμου. Αναφέρεται στις επιπτώσεις της έλλειψης αυτού του πλαισίου και τονίζει τη σημασία ύπαρξης της δομής της «αγκαλιάς». Υπογραμμίζει ότι για την καλύτερη δυνατή εξέλιξη των συγκεκριμένων ατόμων είναι αναγκαία η καλή ψυχική υγεία των γονέων οι οποίοι καλούνται να διαχειριστούν μεγάλες δυσκολίες και παρουσιάζει τις πιο σημαντικές από αυτές, που σχετίζονται με τη διαφοροποίηση των οικογενειακών ισορροπιών, την αποδοχή του παιδιού από το στενό και ευρύτερο οικογενειακό περιβάλλον, τις ματαιώσεις από τη συνεχή αναζήτηση ειδικών για βοήθεια, τη συμμετοχή στην εκπαίδευση του παιδιού με παραπάνω χρόνο και κόπο από το σύνηθες, το χρόνο και το κόστος που απαιτείται για θεραπείες και εκπαίδευση, την κόπωση από τη συνεχή αναζήτηση φροντίδας και ανάλογων πλαισίων, την παραίτηση από την προσωπική ή και τη συζυγική ζωή, την ύπαρξη ενοχικών συναισθημάτων προς τα άλλα παιδιά της οικογένειας, την αγωνία για το μέλλον. Απευθυνόμενη στους γονείς, υπενθυμίζει ότι τα παιδιά με αναπηρία δεν έχουν μόνο αναπηρίες, αλλά και δυνατότητες που θα πρέπει να αναδειχτούν. Στους παιδαγωγούς της ειδικής αγωγής ξαναθυμίζει ότι ο παιδαγωγός θα πρέπει να διαποτίζεται με τους στόχους που επιδιώκει να πλησιάσει και να είναι αφοσιωμένος στο έργο του. Η κα Μπρίτσα κλείνει το χαιρετισμό της με την επισήμανση ότι ζητούμενο για τα άτομα με αναπηρία είναι να διαβιούν σε ένα περιβάλλον χωρίς διαχωρισμούς και ότι, για να επιτευχθεί κάτι τέτοιο, θα πρέπει να εκπαιδευθεί ο γενικός πληθυσμός για τη βαθύτερη κατανόηση και αποδοχή των ατόμων με αναπηρία.
Στην εκδήλωση μίλησαν και οι κυρίες Ευαγγελία Δήμου, Ψυχολόγος του ΚΔΗΦ «Αγκαλιά» και Κωνσταντίνα Ζαχάρου, Κοινωνική Λειτουργός της ίδιας δομής, οι οποίες ανέπτυξαν με ενάργεια και παραστατικότητα την καθημερινότητα της διαβίωσης και της φροντίδας των ατόμων με αναπηρία που ωφελούνται από την ύπαρξη της «αγκαλιάς». Ανέφεραν ότι η ενασχόληση με τον τομέα της ειδικής αγωγής είναι ένα σύνθετο κομμάτι το οποίο προϋποθέτει την ύπαρξη κατανόησης, ενσυναίσθησης και υπομονής. Πρωταρχικός στόχος για όσους εργάζονται στην ειδική αγωγή είναι αφενός να συμβάλλουν στην βελτίωση της ποιότητας ζωής και της καθημερινότητας των ατόμων με αναπηρία και αφετέρου να προσφέρουν στήριξη και ανακούφιση στους γονείς των εν λόγω ατόμων. Τόνισαν ότι, για τα άτομα που φροντίζουν στην «αγκαλιά», δεν είναι απλά εργαζόμενοι της δομής, αλλά κομμάτι της καθημερινότητάς τους, μια δεύτερη οικογένεια, εφοδιασμένη με τις κατάλληλες γνώσεις, που θα ενισχύσουν τη θετική τους πορεία. Επεσήμαναν ότι για τα άτομα με αναπηρία είναι ιδιαίτερα σημαντικές οι ρουτίνες που έχουν δημιουργήσει, σε κάθε περίπτωση με βάση τις ανάγκες και τις ιδιαιτερότητες τους, και ότι οι εργαζόμενοι στην ειδική αγωγή οφείλουν να τις ακολουθούν καθημερινά ακόμα κι αν οι συνθήκες είναι αντίξοες. Παρατήρησαν ότι η ειδική αγωγή έχει να προσφέρει πάρα πολλή αγάπη, πολλές χαρούμενες στιγμές με ανθρώπους που αν και είναι ενήλικες λογίζονται ως παιδιά (ίσως λανθασμένα) αυτό όμως συμβαίνει γιατί δεν έχουν καμία κακία, ούτε πονηριά μέσα τους, έχουν την αθωότητα και την καρδιά ενός μικρού παιδιού.
Η εκδήλωση έκλεισε με ανταλλαγή προβληματισμών εκ μέρους των οργανωτών και των παρευρισκόμενων. Τέθηκε το θέμα ότι τα άτομα με αναπηρία μπορεί να έχουν την καρδιά μικρού παιδιού, αλλά διαθέτουν το σώμα και τις ανάγκες ενός ενήλικα. Παρουσιάστηκαν πτυχές των καθημερινών προβλημάτων στην πράξη, όπως η αδυναμία δικαιοπρακτικών πράξεων και το κόστος (ψυχικό και οικονομικό) των αναγκαίων δικαστικών ενεργειών, η διαχείριση της τάσης για ανεξαρτησία και ανεξάρτητη διαβίωση, τα προβλήματα υγειονομικής περίθαλψης, οι δυσκολίες στην επαγγελματική απασχόληση και την κοινωνικοποίηση και το πρόβλημα της διαχείρισης της σεξουαλικότητας, όπου θα πρέπει τα άτομα με αυτισμό και νευροαναπτυξιακές διαταραχές να εκπαιδευτούν ώστε να μην πέφτουν θύματα κακοποίησης, αλλά και να μην συμπεριφερθούν εν δυνάμει κακοποιητικά χωρίς να το θέλουν. Η εκδήλωση έκλεισε με κεράσματα από τους γονείς της «αγκαλιάς» προς τους παρευρισκόμενους και την κοινή ευχή όλων, εκφρασμένη δια στόματος κου Μπίζα, «να πάψουν οι Σύλλογοι γονέων των ατόμων με αναπηρία να είναι ζητιάνοι για την επιβίωσή τους».
Δείτε εδώ κείμενα του κ.Κωσταβασίλη